De Raad van Europa (3)

Ik heb in het gigantische gebouw ergens op de gang tussen de vergaderzalen in een computer ontdekt met een qwerty toetsenbord waar ik redelijk ongestoord het net op kan. Hoewel er voortdurend iets stoort, of vast zit. Ik wilde een linkje maken naar de SP website waar Tiny de kwestie met de raketschilden voor ons uitlegt. Linkje lukt niet. Ga zelf naar www.sp.nl.
Lees verder

De Raad van Europa (2)

Vanochtend onze partij; de European Unified Left. Agendapunt: de waarnemers die de Raad stuurt bij verkiezingen. Leo Platvoet heeft een notaatje geschreven over hoe dat beter zou kunnen en waar toekomstige waarnemers op moeten letten. Stalin wei al: het doet er niet toe wie er stemt maar wie er telt. Maar het gaat om meer dan alleen opletten of er netjes geteld wordt. Polen kan nu op democratische wijze de doodsstraf weer in gaan voeren.
Lees verder

Mijn kraam

De rechtse islamofobe brigade heeft een nieuwe stokje bedacht om deze hond mee te slaan. Met enige regelmaat komen hier bijdragen langs van mannen die beweren dat ik mijn eigen feminisme verraad, en tegenwoordig een voorstander ben van het slaan van vrouwen. Zeg ik wat over de feministes die ik vroeger kende, krijg je zo’n reactie als deze: “Was dat in de tijd, dat je nog voor de rechten van de vrouw opkwam, en de nu door jou zo verdedigde islamitische corrigerende tik van de echtgenoot taboe was?”
Lees verder

Loyaliteit

Te gast: Hans Krikke
Column, uitgesproken bij de iftardiscussie in Bos en Lommer, hier.

“Jij, jij komt later als je groot en volwassen bent in de gevangenis..”
Meneer Eilander, leerkracht van groep 7, schudt woedend zijn hoofd. Hij balt een vuist. Even dreigt hij uit te halen maar de man beheerst zich. Het pluk haar dat een dappere poging doet zijn kale kop te bedekken, wipt op en heer.
“Jij spoort niet”, zegt hij fel.
Meneer Eilander grijpt me vast. Schudt me door elkaar. Ik ruik zijn vieze adem. Hij heeft gele tanden. Zijn ogen schieten vuur.
“ Jouw ouders zijn ook niks”.
Meneer Eilander blijft schudden.
“En je broers en zussen. Ik heb ze allemaal gehad. Stuk voor stuk”.
Meneer Eilander hapt naar adem.
“ Aan jou, aan jullie is geen eer te behalen”.
Meneer Eilander laat los en draait zich om.
Lees verder