De moslims: tussen participatie en radicalisme
In de meeste betogen over wat er allemaal mis zou gaan met de multiculturele samenleving en met de islamisering die volgens sommigen dreigt en volgens anderen al aan de gang is (“moskeeën rukken op”) wordt de aandacht vooral gevestigd op de moslims, op Turken en nog meer op Marokkanen. In mijn betoog, waarin ik in grote lijnen het boek van Tillie heb gevolgd begon ik voor de verandering eens met aandacht voor de ‘ontvangende samenleving’ , de ‘autochtonen’ die in een cargocult verkeren. Dat vinden die autochtonen zelf uiteraard niet prettig, want die hadden al besloten dat het probleem niet bij hen lag maar bij de migranten, de moslims. Van wederzijdse aanpassing of van zoeken naar gezamenlijkheid is wat hen betreft geen sprake: “zij hebben zich maar aan te passen en anders rotten ze maar op”. Maar uiteraard heeft het proces gevolgen aan beide kanten. Tillie besteedt een aantal hoofdstukken aan de moslims/migranten die in Nederland onder vuur liggen.
Lees verder
