In Tel Aviv, met Jan en Roos. De avond voordat we gingen telefoon uit Gaza. De taxichauffeurs, die altijd het beste zijn geinformeerd, zeggen dat Erez dicht is tot woensdagavond, en donderdagochtend gaat ons vliegtuig terug. Te laat om de reis nog af te zeggen, mijn ticket was ik dan al kwijt. En waarom de Israelische autoriteiten dat niet gezegd hebben, terwijl wij weer alle slopende procedures volgden om toestemming te krijgen om Gaza in te gaan? Nou, daarom. Die vinden het helemaal niet erg dat wij voor niks uit Nederland komen en dan voor een dichte grens staan. Doen ze wel vaker.
Lees verder
Categorie archieven: Palestina/Israël
East Side Story, deel 2
Conferentie in Gemak, Den Haag. Kan ik meteen de expositie zien met kunst van jonge Palestijnse kunstenaars. Een van de grote grimmige foto’s van de muur, van Rula Halawani hangt er, en een serie foto’s van Taysir Batniji, die ik in Brussel leerde kennen. Intieme foto’s zonder mensen, van winkelinterieurs, waar altijd de foto van een vader hangt. De echte of een figuurlijke. Op een grote video staat Raeda Saadeh het Palestijnse landschap te stofzuigen. De tentoonstelling is er nog tot 26 oktober. Zie www.gemak.org.
Lees verder
East Side Story
Een hele goede film van human rights activist Mohammed Alatar, Jeruzalem, the East Side Story. Premiere in De Balie. Volle zaal. Prominente gasten, waaronder een voormalige premier en een voormalige minister van Buitenlandse Zaken: Van Agt en Van Mierlo. Een beetje cynisch zegt iemand naast me: wat knappen die politici er toch altijd van op als ze uit de politiek gaan.
Lees verder
Een dagje mee met Gazaanse vissers
Uit het raam van onze flat, met uitzicht over het vissershaventje, ziet het er romantisch uit. De kleine lichtjes van de vissersbootjes. En die twee grote lichten, verderop? Dat is de Israelische marine.
Lees verder
Akko
Ik volg de rellen in Akko, tussen de daar wonende Palestijnen en de joodse Israeli’s in de kranten. Volgens het verhaal begonnen ze toen een Palestijn zijn dochter op ging halen en op Yom Kippur, wanneer orthodoxe joden niet rijden, door de wijk heen reed, en werd aangevallen. Hoewel hij zijn excuses aan heeft geboden was hij het die werd gearresteerd. Sindsdien zijn er joodse aanvallen geweest op huizen van Palestijnen, die ook in de Israelische kranten als ‘pogroms’ worden aangeduid, maar zijn er ook groepen Palestijnse jongeren die met stenen hebben gegooid, ruiten insloegen en auto’s vernielden.
Lees verder
Jeruzalem, een seminar in Den Haag
Nederland laat mensenrechtenschenders ongemoeid
Te gast: twee parlementariers van Groen Links en een van de SP, met kamervragen.
Nederland laat mensenrechtenschenders ongemoeid
9 oktober 2008
Op 18 mei 2008 bezocht Ami Ayalon, Israëlisch minister zonder
portefeuille, het CIDI-symposium ter viering van het 60-jarig bestaan van de
staat Israël. Ayalon is een vermeend mensenrechtenschender. Als hoofd van de
Israëlische geheime dienst, de Shin Beth, was hij verantwoordelijk voor de
marteling van vele Palestijnen. Nederland heeft nagelaten om Ayalon aan te
houden en te vervolgen voor deze mensenrechtenschendingen. Nederland had
gebruik kunnen maken van haar universele rechtsmacht, n.a.v. de aangifte
door Khalid Al-Sami in Israël, om deze gruwelijke delicten aan te pakken.
Dit roept de vraag op wat de mensenrechtenstrategie van minister Verhagen nu
precies waard is.
Lees verder
Ilan Pappé: een inleiding

Ilan Pappé, de Israelische historicus is voor de vaste bezoekers van dit weblog geen onbekende. Ik kwam op het spoor van een lezing die hij vorig jaar hield in Tokyo, op de website van Jewish Conscience. Ik vond het een heldere uiteenzetting over wat hem drijft, en daarmee ook een goede inleiding voor de mensen die zijn werk – en dat van de andere kritische historici – nog niet kennen. Ik heb het vertaald, hier en daar ook wat ingekort, en geredigeerd (het was de woordelijke weergave van zijn lezing, en die leest hij niet op van papier) en van nog wat noten voorzien omdat hij weinig bronnen noemt. Ga voor de originele tekst naar de genoemde website, hier.
Lees verder
Dagboek 9 oktober 2008
Ik laat het vandaag een beetje afweten.
Ewoud Butter niet, die heeft toch nog van het ingewikkelde debat over scheiding van kerk en staat een verantwoord verslag gemaakt. Op de allochtonenweblog, hier.
Lees verder
Sternhell (2)
Ik had het al eerder over professor Sternhell, die licht gewond raakte bij een aanslag op zijn leven door ultra rechts. (Hier en hier). Sternhell is een zionist, een linkse zionist (als dat bestaat, Sternhell vindt dus van wel) die ervan overtuigd is dat Israel een democratische, joodse staat moet blijven, en dat het vooral de moorddadige rechtse kolonistenbeweging is die dat verhindert. Het is de bezetting die maakt dat het met Israel de verkeerde kant op gaat, vindt hij. Want diezelfde bezetting brengt het wensbeeld van een twee-statenoplossing in gevaar, een Palestijnse staat naast Israel, komt die er niet, dan komt het angstvisioen van de bi-nationale staat om de hoek kijken, die de facto al aan het ontstaan is, omdat miljoenen Palestijnen zijn binnengesloten in wat de kolonisten als Groot-Israel zien. En dan is het de vraag, zegt Sternhell, waarom zijn kleinkinderen nog in Israel zouden willen leven, als (joodse) minderheid binnen een multinationale staat – waarom zouden ze dan nog liever in Tel Aviv leven dan in Californië? Waarvoor dan al die moeite gedaan?




