LGBT in Israël – vervolg

areis-60.jpg

(deel 1 van dit verslag hier)

Een eerste ronde over ieders persoonlijke motivatie om een platform voor LGBT mensen te willen, wat beweegt je, wat is je droom?

Een vrouw: ik wil dat mijn land onze kinderen welkom heet, in plaats van ze te willen vermoorden.
Een man: ik wil dat we niet alleen met LGBT-rechten bezig zijn – het is veel groter, ik weet niet eens of Israël over een paar jaar nog bestaat.
Een man: ik wil dat er ook voor mij een plaats is waar ik niet wordt uitgesloten, waar ik gezien en gehoord wordt.
Een man: Ik wil dat we meer bondgenoten krijgen onder de hetero’s.
Een vrouw: Ik wil dat onze verschillen ons niet verscheuren en versplinteren.
Lees verder

LGBT in Israël – opnieuw

areis-73.jpg

Een oord aan de Dode Zee. Aanwezig zijn representanten, leiders van vijftien verschillende groepen die in hun veelkleurigheid de LGBT movement vormen in Israël: een bont gezelschap van mensen die homo, bi of lesbisch zijn, of ’transgender’, vrouw die man is geworden of omgekeerd. Jan Andreae, de trainer, was al eerder gevraagd om met ze te werken aan de problemen die ze hebben met het samenwerken, met effectief actie en opvang te organiseren, met het samenwerken om een mentaliteitsverandering in Israel voor elkaar te krijgen. Want Israël dat zich graag afficheert als een moderne democratie met gelijke rechten ook voor homo’s en aanverwanten, is een buitengewoon complexe samenleving, met veel interne spanningen en tegenstellingen. Waar niet alleen de LGBT beweging op botst, maar die zich ook afspelen binnen de beweging zelf.
Lees verder

Israël kan niet op houden met discrimineren

100506-mohammed-baraka-2.jpg
(Mohammed Baraka, Palestijnsparlemenstlid in Israël)

Om de zoveel tijd is er in Israël weer eens een onderzoekje naar de situatie van wat ze daar graag “Israëlische Arabieren” noemen – waarmee wordt verhuld dat die mensen net zo Palestijns zijn als hun familie in de vluchtelingenkampen in Gaza en op de Westoever. En uit zo’n onderzoekje blijkt dan wat iedereen al wist: dat er niet meer dan 6% van de Palestijnen met Israëlisch staatsburgerschap werkzaam zijn bij de overheid, bijvoorbeeld, terwijl ze 20% van de bevolking uitmaken. Of het blijkt weer eens dat zij veel minder verdienen dan joodse burgers. Of dat hun scholen – het grootste deel van het onderwijs is gesegregeerd – veel minder overheidsgeld krijgt. En om de zoveel tijd maakt zich weer eens iemand zorgen dat dat toch niet hoort, want dat is discriminatie. En was Israël geen democratie?
Lees verder

Geen koriander voor Gaza (maar wel kaneel)

trucks.jpg

Weer zo’n geval van ‘nou horen jullie het ook eens van een ander’. Richard Silverstein, van de kritisch-joodse website Tikun Olam, schreef een stuk over de nu al jaren durende blokkade van Gaza. Waar dient die toe en lukt het een beetje?

Toen Sharon nog premier was maakte zijn belangrijkste adviseur Dov Weisglass nog een grapje dat geen grapje bleek. Hij zei: “we zetten de Palestijnen op dieet, dat ze magerder worden maar net niet dood gaan van de honger.”
Lees verder

Ahmed Deeb

ahmed-deeb.jpg

Ahmed Deeb, hierboven, was de jonge man die door een Israëlische soldaat werd neergeschoten toen hij protesteerde tegen de ‘veiligheidszone’ bij de Gazaanse grens die Israel in heeft gesteld. Hij was ongewapend. Op de foto leeft hij nog, maar hij bloedde dood. Ik had het eerder over hem, hier.
Eva Bartlett schreef vanuit Gaza over de situatie op Electronic Intifada. Hier. (Ik heb helaas geen tijd om het in het Nederlands samen te vatten)

Groen licht voor kolonisten

Het is niet alleen de grote landroof waarmee Israel het leven voor de Palestijnen op de Westoever onmogelijk probeert te maken: zelfs in het afstellen van de verkeerslichten moet het apartheidssysteem van aparte (brede, snelle) wegen voor kolonisten de (smalle, slechte) wegen voor Palestijnen worden versterkt. Zie een filmpje van Al Jazeera, hieronder.


Lees verder