Pietje Kaasboer

Toen ik nog in de Pijp in Amsterdam woonden was er aan de overkant van onze straat een onduidelijk winkeltje. Iedereen noemde de vrouw die het runde Pietje Kaasboer. Inderdaad kon je er kaas krijgen, maar ook drop en ander snoep, en als in het weekeinde je brood op was haalde je bij Pietje even twee boterhammen die ze uit haar eigen keuken haalde. Een zwaar geval van branchevervaging en ook hield ze zich van geen kant aan de openingstijden. Zolang ze nog niet naar bed was was ze open, ook in het weekeinde. En ze was vooral een inloopcentrum annex hangplaats voor de buurtbewoners die daar konden klagen over hun zorgen en de buurtroddels door konden nemen.
Lees verder

Huisbezoeken in Gaza (2)

aaaa-34.jpg

Verder met onze huisbezoeken. Een jonge man met de akelige brandwonden aan beide benen waar dr. Hamid het al over had. Ze zijn moeilijk te behandelen, want ze weten niet door welk chemisch middel ze veroorzaakt zijn. Wij kunnen het hier niet onderzoeken, die wapens zijn in Israel, het ziet er naar uit dat ze nieuwe wapens op ons uitproberen, misschien komen ze uit Amerika, maar niemand doet er wat aan. Het is alsof het opzet is om mensen niet te doden maar voor hun leven te verminken. Altijd vinden we na een aanval mensen met hun benen eraf, alsof ze er af gemaaid zijn, en soms met vreselijke brandwonden. Hij is een van de gewonden bij wat ze het bloedbad van Jabalya noemen, op 3 maart 2008. Bijna honderd doden. Hij heeft het overleefd, maar zijn twee beste vrienden zijn dood.
Lees verder

Huisbezoeken in Gaza

aaaa-27.jpg

Voor mensen die vaker op dit weblog komen is het misschien meer van hetzelfde. Elke keer als ik in Gaza ben ga ik een keer mee met het Home Care Team om de patienten te bezoeken. Ik vind het altijd spannend, soms zie ik een kind we al eerder bezochten en kan ik zien hoe die vooruit is gegaan, of dat de familie heeft geleerd om beter met de handicap om te gaan, en met het kind zelf. Maar elke keer is het weer spannend waar je terecht komt. De bus stopt, we stappen uit, we kloppen aan en gaan ergens naar binnen. Maken kennis. Meteen de eerste indrukken: arm of minder arm huis, is het liefdevol ingericht of een wanhopige chaos, wordt het team binnengelaten alsof het vrienden zijn, of ontstaat er iets van spanning omdat de patient niet goed verzorgd is. In sommige gezinnen is het eerst echt strijd: dan vinden zij dat die medische mensen maar moeten komen om wonden te verzorgen en oefeningen te doen, terwijl de filosofie nou juist is dat zij zelf de zorg overnemen met onze hulp en training.
Lees verder

East Side Story, deel 4

23jeruz-33.jpg
(Hassan Jabareen)

Sterk verhaal van Hassan Jabareen op de Jerusalem Seminar in den Haag. Jabareen is de oprichter van Adalah, The Legal Center for Arab Minority Rights in Israel. (www.adalah.org) Een stevige man met stevige meningen. Zijn werk is het vooral om principiele zaken uit te vechten voor het Hooggerechtshof in Israel. Daarbij gaat het om de rechten van Palestijnen die leven binnen Israel, maar ook om de humanitaire rechten van de Palestijnen in de bezette gebieden, het gaat om discriminatie, politieke rechten, en om sociale en economische rechten, en niet de onbelangrijkste, recht op land.
Lees verder