Maandelijks archief: juli 2005

Over het IJ

Geplaatst op door
3

Laatste avond van Over het IJfestival. Kim Soepnel speelde weer, met het Volksoperahuis. Zeeuwse Nachten heette het. De dramatische ontmoeting tussen Hans Brinker en Zeeuws Meisje, met veel hartstocht gespeeld en gezongen. Helaas mocht ik geen foto’s maken, maar als de voorstelling het land doorgaat laat ik het weten.


Lees verder →

Huid

Geplaatst op door
1

Het is al weer jaren geleden dat ik in Zuid Afrika werkte.
Dat kwam allemaal terug toen ik in het vliegtuig zat van Tel Aviv terug naar huis en ik een film bekeek: In Our Country. Prachtige film. Ik weet niet of die al in Nederland speelt, of al op DVD te huren is, maar als je de kans krijgt, zien.
Lees verder →

Kranten

Geplaatst op door
22

Negen dagen weg, vier kranten per dag, dat is een stapel van vier maal negen is 36 kranten. Ik ben er doorheen.

Veel bevestiging. Treurige bevestiging. Nederland staat aan top met het wantrouwen tegen moslims, met 51% die zegt moslims niet te vertrouwen. De commentaren in de kranten zijn als vanouds makkelijk te verdelen in de bekende kampen. De moslimwantrouwers (cq Verdonk aanhangers, Cohen bashers, Ayaan bewonderaars, de heren van het laatste avondmaal) blijven makkelijk identificeerbaar en voorspelbaar, blijven geheel in stijl. Op de bekende websites van de moslimwantrouwers speel ik ook mijn rolletje mee, als ‘moslimvriendin’ ben ik een object om te haten, dat spreekt vanzelf.
Lees verder →

Gaza, 14 juli, donderdag

Geplaatst op door
15

Laatste hele dag hier. Morgen gaan we weer. Op de flat doet de tv het niet. De kranten kunnen we niet lezen. We zijn verstoken van nieuws tot we op kantoor komen en we mee kunnen kijken naar de Palestijnse tv of Al Jazeera, onze vrienden vertalen of ons vertellen wat er is gebeurd, of iemand uit Nederland belt, weten jullie het al? Het is soms een merkwaardig effect, om er hier helemaal tussen te zitten en tegelijk soms pas later te weten wat er een woonblok of vluchtelingenkamp verderop gebeurt dan de mensen in Nederland die de hele dag door nieuws ontvangen.
Lees verder →

Terug

Geplaatst op door
3

Ik ben weer thuis! Vanochtend niet kunnen mailen omdat we vroeg op reis moesten en het ook nog vrijdag was, dus het kantoor dicht. Jawel, er was weer van alles aan de hand, maar we zijn netjes om de gevechten heengereden en kwamen zonder oponthoud en problemen ruim op tijd om ons vliegtuig te halen.
Morgen meer, over de laatste dag in Gaza.

Gaza, 12 juli, dinsdag

Geplaatst op door
2

Iedereen zat aan de buis gekluisterd op kantoor. Er was weinig verkeer op straat, ongeveer zoals bij ons als er een belangrijke voetbalwedstrijd is. Op de tv zag ik een rij ernstige oudere heren in pak en das. Een vreselijke regeringscrisis? Nee, dit is de jaarlijkse bekendmaking van de resultaten van de eindexamens van middelbare scholen, een grote nationale gebeurtenis. Plechtig worden de namen genoemd van de tien leerlingen die de beste cijfers hebben gehaald. Bijna allemaal meisjes, en de meesten uit Rafah, het arme zuiden. Dit bepaalt wie er naar de universiteit kan, wie een beurs kan krijgen. Op straat worden kranten verkocht waarin de duizenden namen van de jongeren die het hebben gehaald. En alsof het echt een wedstrijd is juichen mensen wanneer er een winnaar is uit de eigen plaats, Khan Younis, Jabalya.
Lees verder →

Gaza, maandag 11 juli

Geplaatst op door
10

Alexandra’s dag. ‘s Ochtends de lessen over cerebral palsey, hersenbeschadiging, soms door zuurstofgebrek bij een moeilijke bevalling, soms door ongelukken of door de oorlog of een erfelijke aanleg. Soms is alleen de linker of rechterhelft van het lichaam verlamd, soms alleen de benen, soms alle ledenmaten en dan heb je ook nog spasticiteit, niet kunnen spreken. Daar is op zich niets meer aan te doen. Waar wel wat aan te doen is, is om de kwaliteit van leven te verhogen. Een kind dat zich niet zelfstandig kan bewegen en niet kan praten is nog steeds een kind. Je kunt er mee communiceren al moet je een beetje leren hoe, en – dat konden we gisteren zien en zullen we vanmiddag zien, dat kind kan tevreden en rustig zijn, misschien zelfs een beetje gelukkig, als je weet hoe je het vast moeten houden, aandacht kan geven, mee kan spelen.
Lees verder →

Our Dutch Friends

Geplaatst op door
4

Van Ramadan:

Our Dutch Friends
The Puzzle is completed.

We all are used to say welcome when you come to Gaza like our guests. This time it felt different for many of us. It felt that we are on the same level, you were only gone for a while but you are back to your home. Not guests anymore, like we all are Palestinians, Gaza residence who are living in another country because of a known or unknown reason. Like all other Palestinians who are living into other places. Lees verder →