Israël kan niet op houden met discrimineren

100506-mohammed-baraka-2.jpg
(Mohammed Baraka, Palestijnsparlemenstlid in Israël)

Om de zoveel tijd is er in Israël weer eens een onderzoekje naar de situatie van wat ze daar graag “Israëlische Arabieren” noemen – waarmee wordt verhuld dat die mensen net zo Palestijns zijn als hun familie in de vluchtelingenkampen in Gaza en op de Westoever. En uit zo’n onderzoekje blijkt dan wat iedereen al wist: dat er niet meer dan 6% van de Palestijnen met Israëlisch staatsburgerschap werkzaam zijn bij de overheid, bijvoorbeeld, terwijl ze 20% van de bevolking uitmaken. Of het blijkt weer eens dat zij veel minder verdienen dan joodse burgers. Of dat hun scholen – het grootste deel van het onderwijs is gesegregeerd – veel minder overheidsgeld krijgt. En om de zoveel tijd maakt zich weer eens iemand zorgen dat dat toch niet hoort, want dat is discriminatie. En was Israël geen democratie?
Lees verder

Geen koriander voor Gaza (maar wel kaneel)

trucks.jpg

Weer zo’n geval van ‘nou horen jullie het ook eens van een ander’. Richard Silverstein, van de kritisch-joodse website Tikun Olam, schreef een stuk over de nu al jaren durende blokkade van Gaza. Waar dient die toe en lukt het een beetje?

Toen Sharon nog premier was maakte zijn belangrijkste adviseur Dov Weisglass nog een grapje dat geen grapje bleek. Hij zei: “we zetten de Palestijnen op dieet, dat ze magerder worden maar net niet dood gaan van de honger.”
Lees verder

Ahmed Deeb

ahmed-deeb.jpg

Ahmed Deeb, hierboven, was de jonge man die door een Israëlische soldaat werd neergeschoten toen hij protesteerde tegen de ‘veiligheidszone’ bij de Gazaanse grens die Israel in heeft gesteld. Hij was ongewapend. Op de foto leeft hij nog, maar hij bloedde dood. Ik had het eerder over hem, hier.
Eva Bartlett schreef vanuit Gaza over de situatie op Electronic Intifada. Hier. (Ik heb helaas geen tijd om het in het Nederlands samen te vatten)

Herdenken met de Rivierenbuurt

4-mei-30-of-1.jpg

Het was een mooie herdenking die ik meemaakte met de buurt waar ik nog niet zo lang woon. De Rivierenbuurt is een buurt met een heftig oorlogsverleden – de speeltuin waar onze stille tocht begon was eens een Joodse markt. In de toen nog net opgeleverde nieuwe woningen vestigden zich veel joodse vluchtelingen uit Duitsland – niet voor lang, naar bleek. Duizenden werden er weggehaald om niet meer terug te komen. Maar er is ook de beroemde tramremise in de Lekstraat vanwaaruit gestaakt werd, tijdens de Februaristaking. In deze buurt was er ook veel verzet, van de communisten vooral, die in de arbeiderswijk woonden. En jaarlijks wordt hier zowel herdacht als vrede gevierd, met veel inzet van de familie Neijssel, met vier generaties aanwezig, de nazaten van de verzetsman Dirk Neijssel.
Lees verder

4 mei

bos-en-l-501.jpg
(Dodenherdenking, Bos en Lommer, 2008)

Het is me door de jaren heen al zo vaak overkomen. April, mei, de dagen worden langer en lichter, het eerste frisse groen komt terug, en voor het eerst kun je weer buiten zitten. Heerlijk. En dan, elke keer weer even onverwacht, overvalt me een zwaarmoedigheid. De tranen zitten los – nou zitten die met het stijgen van de leeftijd sowieso losser, heb ik gemerkt. Alsof je huid alleen maar dunner wordt, en te veel doorlaat. En net als ik denk, wat heb ik nou, de zon schijnt, het is weer lente, waar heb ik last van, herinner ik het me: shit, het is weer bijna oorlog. Het is weer bijna 4 mei, er is geen ontkomen aan.
Lees verder

Hannie van Leeuwen

piet-42-of-1.jpg

In mijn vorige termijn in de Eerste Kamer zat ik altijd tegenover Hannie van Leeuwen, van het CDA. Hanny en ik waren het in wezen vaak eens, want haar christelijke hart was nog echt christelijk – dat wil zeggen, dat kwam al een aardig eind in de richting van waar we in de SP voor staan: menselijkheid, menselijke waardigheid, solidariteit.
Lees verder