Kinderen van Gaza (1)

akind-19.jpg

Ik ben vergeten welk percentage van Gaza’s bevolking uit kinderen bestaat. Veel. Overal waar we komen met het team zijn er kinderen die nieuwsgierig komen kijken naar het bezoek. Mijn vrienden daar lachen er om: kijk, Anja moet weer zo nodig kinderen fotograferen. Heb je er nog niet genoeg? We hebben er nog een half miljoen voor je die je nog niet hebt gefotografeerd. Wil je ze allemaal?
Lees verder

Gaza’s flourishing tunnel trade

081024-gaza-tunnels.jpg

Ondanks de aanhoudende hudna (wapenstilstand) heeft Israel de belofte om de toegang tot Gaza weer te versoepelen niet gehouden. Nog steeds is het merendeel van de bevolking afhankelijk van de voedselhulp van de VN. En alles wat niet op de lijst staat van goederen die de grens over mogen wordt tegenwoordig gesmokkeld. De tunnelbouw is gevaarlijk, af en toe wordt er een opgeblazen of stort in, maar ook lucratief en noodzakelijk. De gasflessen waar mensen op moeten koken komen inmiddels meestal uit Egypte, evenals een slechte kwaliteit benzine: slecht voor de auto’s en duur maar er is meestal geen ander alternatief. Er rijden wat meer auto’s op de weg dan een tijd geleden, maar nog steeds veel minder dan voor de belegering. Ik kijk naar het pakje sigaretten van Khaled: Egypte. Ik kijk in de nek van de jongens naar het etiketje van hun nieuwe T-shirts: Egypte. De Mecca Cola wordt in Gaza zelf gemaakt. In Gaza zijn ze er trots op dat ze zich niet laten kisten, dat ze altijd wel weer een manier vinden om te overleven.
Lees verder

Cat Stevens mag Israël niet in

Het is maar een klein berichtje: de popzanger die eens beroemd was als Cat Stevens, en zich Yusuf Islam noemt sinds hij dertig jaar geleden moslim werd mag Israël niet in. Het opmerkelijke is dat hij aanvankelijk zelf door Israël werd uitgenodigd. Hij zou zijn bekende lied “Peace train” komen zingen op de prestigieuze tiende verjaardag van het Peres Center for Peace, een organisatie die door president Shimon Peres werd opgericht, met doel ‘de Israelisch-Palestijnse betrekkingen te verbeteren.”
Lees verder

Pietje Kaasboer

Toen ik nog in de Pijp in Amsterdam woonden was er aan de overkant van onze straat een onduidelijk winkeltje. Iedereen noemde de vrouw die het runde Pietje Kaasboer. Inderdaad kon je er kaas krijgen, maar ook drop en ander snoep, en als in het weekeinde je brood op was haalde je bij Pietje even twee boterhammen die ze uit haar eigen keuken haalde. Een zwaar geval van branchevervaging en ook hield ze zich van geen kant aan de openingstijden. Zolang ze nog niet naar bed was was ze open, ook in het weekeinde. En ze was vooral een inloopcentrum annex hangplaats voor de buurtbewoners die daar konden klagen over hun zorgen en de buurtroddels door konden nemen.
Lees verder

Huisbezoeken in Gaza (2)

aaaa-34.jpg

Verder met onze huisbezoeken. Een jonge man met de akelige brandwonden aan beide benen waar dr. Hamid het al over had. Ze zijn moeilijk te behandelen, want ze weten niet door welk chemisch middel ze veroorzaakt zijn. Wij kunnen het hier niet onderzoeken, die wapens zijn in Israel, het ziet er naar uit dat ze nieuwe wapens op ons uitproberen, misschien komen ze uit Amerika, maar niemand doet er wat aan. Het is alsof het opzet is om mensen niet te doden maar voor hun leven te verminken. Altijd vinden we na een aanval mensen met hun benen eraf, alsof ze er af gemaaid zijn, en soms met vreselijke brandwonden. Hij is een van de gewonden bij wat ze het bloedbad van Jabalya noemen, op 3 maart 2008. Bijna honderd doden. Hij heeft het overleefd, maar zijn twee beste vrienden zijn dood.
Lees verder