Ze zijn weer in Gaza, de mannen. De reis terug verliep beter dan de reis heen, alleen de Allenby Bridge was nog even spannend, of het beloofde transitvisum, om door Israel heen naar Erez te rijden er wel zou liggen, zoals was toegezegd. Na een martelend uurtje: ja hoor. Ze gingen. En belden een paar uur later dat ze grensovergang Erez hadden gehaald voordat die vanwege sabbath voor anderhalve dag ging sluiten.
Lees verder
Eens stonden Van Agt en ik recht tegenover elkaar in verschillende kampen: hij als minister van Justitie die de Bloemenhovekliniek wilde sluiten, ik als activiste die wilde dat er een betere wet voor abortus zou komen, en daar stond ik met een bord: Van Agt: God’s eigen seksist.
Lees verder
Haneen Zaqout is from Gaza. Now she lives in Ramallah. This is what she writes.
A Girl from Gaza Identified by her ID
We all spend a lifetime trying to figure out what makes someone who they are, and what defines them. Is it their characteristics, appearances, or behaviors? It may be a combination of all…for regular people. But for people who come from where I come from, figuring out who they are is not a choice for them. I come from Gaza City in Palestine, where surviving each day is a huge struggle for all Gazans. Leaving Gaza was the hardest thing I’ve ever done, partly because I miss my old life, and partly it is the guilt kicking in.
Lees verder
Veel huiselijkheid, de laatste dagen. De poezen en de Palestijnen hebben vrede gesloten. Wassim maakt foto’s. Van ons, van de regen, een regenboog, mijn balkontuintje, de poezen. Zelfs angsthaaspoes Kobus schiet niet meer weg. En Wassim maakt tekeningen. En hij is creatief met kurk, de kurken die hij van Jan’s en Peter’s feestje mee naar huis heeft genomen. En dan helpt hij me met de boodschappen, en ruimt de afwasmachine uit, mijn personal assistent. Ik heb al een bod gedaan bij Khaled, of ik hem mag houden, maar ik geloof niet dat het doorgaat.
Lees verder
Voor de mensen die voor het eerst op dit weblog komen: je reacties worden niet automatisch geplaatst. Dit is geen open forum, dit is mijn persoonlijke weblog, en ik beslis elke keer opnieuw wat ik de moeite waard vind om te plaatsen. Je wordt geacht je aan de spelregels te houden, die vind je hier.
Lees verder
Ik volg de carriere van Rula Halawani al vanaf het moment dat ik haar voor het eerst ontmoette bij een protest van Palestijnen en internationale demonstranten in Silwan, waar een groepje kolonisten een huis hadden bezet en de Palestijnse familie er uit hadden gegooid. Ze werkte toen voor Reuters. Terwijl de Israelische soldaten met wapenstokken de demonstranten in elkaar sloegen en geboeid over de stenen sleepten, en een Palestijnse vrouw op het balkon stond te huilen en schreeuwen: niet slaan! maakte Rula foto’s, terwijl ook bij haar de tranen over de wangen liepen.
Lees verder
Ook als Palestijnen geweldloos verzet gebruiken, zoals bij de protesten tegen de muur, in Ni’lin, bijvoorbeeld, kunnen ze rekenen op gewelddadige reacties van het Israelische leger. Met rubber kogels, bijvoorbeeld, die ontworpen zijn om van veraf te kunnen schieten zonder te doden, maar die van dichtbij afgeschoten wel degelijk slachtoffers maken, zoals recentelijk enige keren is gebeurd.
Lees verder
Hier. Over Palestijnse journalist Hayyan Jubeh die aan boord was.
Jeff Halper at an Israeli court in Ashkelon. (Oren Ziv/ActiveStills)
We hebben in Gaza het feestje gemist, toen Jeff Halper, de enige Israeli op de boten van Free Gaza aankwam. Toen hij Gaza verliet via Erez werd hij gearresteerd – zo te zien tot zijn genoegen. Hij mocht weer eens een keer een nachtje brommen. Aanklacht: verstoren van de openbare orde of zoiets, dat hij naar vijandig gebied was gegaan en dat hij gekidnapt had kunnen worden en daarmee Israel in gevaar zou hebben gebracht. Waar Halper hartelijk om moest lachen: de Palestijnen zijn niet mijn vijand, ik was daar als gast.
Lees verder
Peter en Jan gaven een feestje.
Lees verder