Het ging goed vandaag, met mijn speech. Opzet was simpel: als je eisen stelt aan de Palestijnen dan moet je die ook stellen aan Israel. Dus: ophouden met geweld, erkennen van het recht van de ander op eeen leefbare staat met veilige grenzen, en beide kanten moeten zich houden aan de verdragen. Tiny had er in de politieke commissie nog voor gezorgd dat er een amendement werd ingevoegd dat Israel gehouden is aan de VN resoluties, dat werd aangenomen. Ik vond de meeste parlementariers, Zwitserland, Engeland, goede en goed geinformeerde verhalen houden, en ik kreeg een applausje en aardige reacties, en de heren Abdullah en Kreishe van de Palestijnse Wetgevende Raad voelden zich ondersteund. Khreishe zei dat toen hij de afgevaardigden vandaag hoorde spreken toch dacht dat er in Europa wat aan het veranderen is. Ik denk dat ook wel, al gaat het veel te langzaam. Nou minister Verhagen nog, die loopt vergeleken bij de politici hier behoorlijk achter.

En of ik nou morgenochtend nog voor de Unified Left kan spreken over seksuele kindermishandeling. Vroeg naar bed, vroeg op, morgen laatste dag.

Had ik gisteren toch nog een lang stuk geschreven voor mijn weblog, is het verdwenen in de krochten van de computer. Vandaag doen de computers beneden het helemaal niet meer, en zit ik even boven op de burelen van de Nederlandse delegatie. Vanochtend de eerste versie van mijn speech voor vanmiddag getikt, zo heb ik een afspraak met de twee vertegenwoordigers van de Palestijnse Wetgevende Raad, zeg maar het parlement.
Of ik dat verhaal van gisteren nog kan reproduceren? Het ging er in ieder geval over dat er gisteren een hele dag is gewijd aan de mensenrechten in Europa. En het is niet zo dat alleen de ‘nieuwe’ landen met een kortere geschiedenis met deomcratie nog wel wat te verbeteren hebben, wij, van de rijke landen met de langste democratie ook. De grote genoemde punten: de schendingen van mensenrechten die voorkomen uit de bestrijding van terrorisme, slechte behandeling van migranten en vluchtelingen, en toenemende tolerantie en racisme.
Werk aan de winkel.

Gisteren een redelijk rustige dag. Commissie Migratie. Twee rapporten werden besproken, de eerste over chinese arbeidsmigranten in Rusland. Rapporteur was een Griek. Meneer Postavnin uit Rusland reageerde: gaf toe dat er sprake was van een grote migratiestroom, en dat die gewenst was om mee te helpen de spoorlijnen te vernieuwen, maar dat er nog van alles schortte aan de opvang, zoals goed onderdak en ziekenhuizen. Mij viel vooral de toon op, niet defensief, niet ontkennend, maar met erkenning dat er problemen zijn waaraan moet worden gewerkt.
Lees verder →

Mocht uitslapen, geen vergadering van de groep en geen commissie vanochtend.
Gisteravond met de United Left gegeten, zit je met mensen te praten uit Moldavie, Portugal, Finland.
We hadden bij de vergadering Thomas Hammarberg te gast, de Commisioner for Human Rights, een indrukwekkende man, volstrekt onafhankelijk, die rapporteert over de mensenrechtensituatie in de Europese landen. Praat niet alleen met regeringen en autoriteiten, maar ook met mensenrechtenorganisaties, vrouwengroepen, stapt gevangenissen en tehuizen voor geestelijk gehandicapten binnen en is er beroemd om dat hij eens een gevangenis zag en zei: en deze wordt met ingang van vandaag gesloten.
Ik kreeg een boekje van hem, met wat er allemaal nog aan schort in Europa. Kom ik nog op terug, want is de moeite.
Ik moet naar de opening van de plenaire.

Ik begin een beetje gevoel te krijgen voor wat ik hier aan het doen ben. Natuurlijk waren er al voorbereidingsvergaderingen, en stapels papier, en nog uitgebreide instructies van Tiny, tot en met van hoe ik naar het Paleis van Europa naar mijn hotel kom en omgekeerd, maar ik moet het altijd zelf meemaken, anders blijft het te abstract. De sfeer. De mensen. Wat we doen.
Lees verder →

Pasje gehaald voor de Raad van Europa. Straks mijn eerste groepsvergadering, van verenigd links, waar Tiny de voorzitter van is. Dan de officiele opening. Ik sta hier op de gang, met een krqkkemikkige computer met zon k*t toetsenbord en een muis die qlle kqnten op vliegt en niks om op te zitten dus dqt worden geen uitgebreide diepgqqnde verslqgen denk ik zo. Volgende keer mijn eigen laptop meenemen want Wifi is er wel.
Ik ga mijn vergqderzaal opzoeken voor mijn eerste vergqdering; Tiny heeft er ql drie opzitten.

Joepie!!!! Ik heb een computer gevonden met een qwerty toetsenbord en een muis die niet huppelt. Je moet er nog steeds bij staan, dat wel.
Klein geluk.
Maar ik ga eerst vergaderen.

Straatsburg. Stond er een meneer voor me aan de balie van het hotel die vroeg of hij een special price kon hebben. Nou dat kan hier dus niet. Cultuurverschil. Ik dacht er over in de trein heen, omdat het me zo deed denken aan vroeger, toen ik in Duitsland op Lesereise was, van Kiel naar Koblenz en naar Oer Erkenschwick en Ober Ursel. Snachts wakker zorden en dan niet weten waar je bent en ook niet helemaal wie je bent. (O k*t, dit is weer zon franse indeling van het toetsenbord; ik word dqqr helemqql gek vqn; ik moet ik steeds terug om aatjes vqn de qtjes te maken. ik had een hele filosofische verhandeling in mijn hoofd over cultuur en identiteiten maar dit wordt niks) Ik heb alle papieren gelezen, ik weet het schema van de vergaderingen, en dat ik morgen als nieuw plaatsvervangend lid van de Raad van Europa mijn pasje moet gaan halen, ik weet dqt ik in de commissie migratie zit, maar alles is nog vreemd en moet worden veroverd. Nou ik dacht nog van alles maar ik zit als een kleuter lettertje voor lettertje dit bericht te tikken dus dit was het even voor vandqqg:
Morgen beter.

Thuis is het internet nog niet aangesloten. Heel verhaal. Komt er op neer dat ik het even af laat weten.
Zondag zit ik in Straatsburg, ik ben tijdelijk lid van de Raad van Europa. Dan zit ik in een hotel waar ik aanneem dat ze internet hebben. Dan meld ik me weer.
Groetjes.

Stond ik bij de tram, op weg naar een internetcafe. Zag ik een bord staan: dove restantpartij. Nou had ik net mijn hoofd vol met de partij voor de diertjes, die nu in opspraak is omdat de partijvoorzitter zich heeft laten dopen, en dan heb je belangenverstrengeling of loyaliteitsconflicten ofzo. Hoewel het de diertjes een rotzorg zal zijn of jij gedoopt bent of niet. Dus ik dacht, hebben we nu ook al een partij voor de doven, maar hoezo dan restant?
Lees verder →