Liberté, égalité, stupidité, kopt Plasterk vanochtend in de Volkskrant, naar aanleiding van de beslissing van het Franse parlement om de ontkenning van de Armeense genocide strafbaar te stellen. Als de EU dat serieus gaat nemen moet Frankrijk uit de EU gezet worden, want dan mag je daar ook niet meer vrijuit over die genocide praten, met dit verschil dat je de genocide in Frankrijk niet mag ontkennen en in Turkije niet mag erkennen. “Je hoeft toch niet elke mening waar je het grondig mee oneens bent strafbaar te stellen?” Er is op een laatste nippertje nog een amendement aan toegevoegd dat historici en onderzoekers vrijgesteld worden van straf (een jaar gevangenis kun je krijgen, of 45 duizend euro boete) want anders kunnen die geen onderzoek meer doen.
Lees verder →

Klompen, kaas en tulpen waren het. Toen het homohuwelijk, coffeeshops waar je geen koffie kon krijgen, en euthanasie –‘mercy killings’ -waar Nederland in de VS om beroemd was. Maar dat is ingehaald. In de laatste New York Review of Books staat ‘Murder in Amsterdam’ op het omslag. Amsterdam is nu beroemd om het feit dat er een filmmaker werd vermoord door een extremistische moslim. Een artikel van Timothy Garton Ash, naar aanleiding van het boek van Buruma, en The Caged Virgin, van Hirsi Ali.
Lees verder →

Vrouwen in een mannenwereld. In een witte wereld die nog maar langzaam aan verkleurt. De politiek.
Gisteren voor de iftarmaaltijd een discussie over politieke participatie van allochtone vrouwen. In het KIT.
Lees verder →

DİDF – Federatie van Democratische Verenigingen van Arbeiders uit Turkije in Nederland

VERKLARING DIDF NAAR AANLEIDING VAN DE ARMEENSE KWESTIE

Amsterdam, 6 oktober 2006

De discussies rondom de Armeense kwestie duren voort. De manier waarop deze discussies gevoerd worden en de periode waarin deze kwestie ter sprake wordt gebracht dragen niet bij aan een daadwerkelijke oplossing van deze kwestie. Door de wijze waarop wordt gediscussieerd loopt het integratieproces van de migranten afkomstig uit Turkije op z’n zachts gezegd een stagnatie op.
Lees verder →

We zijn nu uitgedonnerd maar we albayrakken nog even voort. Ik kwam Nebahat gisteren in het restaurant van de Tweede Kamer tegen en kon haar even sterkte wensen. Ze zag er monter en vastberaden uit, die laat zich gelukkig niet kisten.

PvdAer Ed van Thijn twijfelt niet aan het genocideachtige karakter van wat er toen met de Armeniers gebeurde, maar, zegt hij, we kunnen niet generaties lang leven op basis van haat en wraakgevoelens. Hoe dan ook wordt het nu te veel op de spits gedreven vindt hij. Wat er wel moet gebeuren: Een Turks-Armeense commissie die historisch onderzoek doet, waardoor de beide landen tot elkaar kunnen worden gebracht.
Lees verder →

De ‘Armeense kwestie’ die nu al haast ‘de zaak Albayrak’ is geworden fungeert, zoals bijna alles dat in Nederland tot kwestie wordt verheven, als splijtzwam. Tussen Turkse en Nederlandse Nederlanders. Binnen de partijen. Tussen autochtonen. De vraag is of je de discussie nog helder krijgt, en kan ontdoen van wat er allemaal op de achtergrond en onder de tafel meespeelt. De precaire balans tussen ‘allochtoon’ en ‘autochtoon’ met name. Dat lijkt in heethoofdig Nederland steeds lastiger.
Lees verder →

De SP is al sinds jaar en dag voorstander van de erkenning van de massamoord op Armeniers. En vindt dat we Turkije daarop aan mogen spreken. Het is dus al een oude zaak, die nu plotseling weer opvlamt in de vaderlandse politiek. In 2004, toen de SP een motie indiende om bij de toetreding van Turkije in Europa aan te dringen op erkenning van de Armeense zaak, waren het alleen Groen Links, de Christen Unie en de SGP die het voorstel steunden. Nu hebben het CDA en de PvdA respectievelijk een en twee partijleden van de verkiezingslijst afgegooid, nadat die niet bereid bleken om te erkennen dat Turkije schuldig is geweest aan genocide. En drastische maatregel, die bij mij allereerst de vraag oproept waarom daar niet over is gesproken voor de mensen op de lijst werden geplaatst. Het is tenslotte geen nieuw vraagstuk. We weten het allang. We hebben het over 1915. En het is in de kamer dus al eerder aan de orde geweest.
Lees verder →